Upośledzenie wytwarzania cyklicznego monofosforanu guanozyny zależnego od tlenku azotu w kłębuszkach nerkowych u cukrzyków. Dowody na zahamowanie reakcji cholinergicznej za pośrednictwem kinazy białkowej.

Wytwarzanie cyklicznego monofosforanu guanozyny (cGMP) zależnego od tlenku azotu (NO) badano w kłębuszkach izolowanych od szczurów z cukrzycą (D) i kontrolnym (C) po 1-2 tygodniach i 2 molach. Po 1-2 tygodniach cukrzycy, podstawowa generacja cGMP ex vivo i odpowiedzi cGMP na karbamylocholinę (CCh) były znacząco tłumione w kłębuszkach z D w porównaniu z tymi z C, podczas gdy odpowiedzi cGMP na jonofor wapnia A23187 i nitroprusydek (NP) nie różniły się. w kłębuszkach od D do tych z C. Po 2 miesiącach kłębuszki z D nie reagowały na CCh, a odpowiedzi na A23187 i NP były tłumione w porównaniu z tymi z C. Różnice w podstawowym, CG i CGMP wrażliwym na A23187 między D i C zostały zniesione przez inhibitor syntazy NO, NG-monometylo-L-argininę. Rozpuszczalna kłębkowa cyklaza guanylanowa wytworzona z D lub C zareagowała w sposób nieodróżnialny od NP, co sugeruje rolę dla wygaszania NO w supresji cGMP w nienaruszonym kłębuszku z D. W porównaniu z tymi z C, kłębek izolowany z D wykazał zwiększone wytwarzanie tromboksanu A2 (TXA2). ) i aktywacja kinazy białkowej C (PKC). Zarówno antagonista receptora TXA2 / endonadtlenku Bay U3405, jak i inhibitory aktywności PKC przywrócili odpowiedź cGMP na CCh w kłębuszkach z D. Odwrotnie, w kłębuszkach z C, analog TXA2 / endoperoksyd U46619 aktywował PKC i tłumił odpowiedź cGMP na CCh. Oba te działania zostały zablokowane przez inhibitory PKC. Wyniki wskazują na postępujące upośledzenie wytwarzania cGMP zależnego od NO w kłębuszkach z D, w którym pośredniczyć może częściowo TXA2 i aktywacja PKC. Upośledzenie to może brać udział w uszkodzeniu kłębuszków w cukrzycy.
[hasła pokrewne: złamanie głowy kości promieniowej, zatorowość płucna wytyczne, złamanie kompresyjne kręgosłupa ]