Schematy zawierające trzy nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy stanowią alternatywę dla schematów zawierających nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy lub inhibitory proteazy do początkowego leczenia zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności typu (HIV-1), ale dane z bezpośrednich porównań są ograniczone. Metody
To randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą obejmowało trzy schematy leczenia przeciwretrowirusowego w początkowym leczeniu pacjentów zakażonych HIV-1: zydowudyna-lamiwudyna-abakawir, zydowudyna-lamiwudyna plus efawirenz i zydowudyna-lamiwudyna-abakawir plus efawirenz.
Rezultaty
Do badania zakwalifikowano łącznie 1147 pacjentów ze średnim wyjściowym poziomem RNA HIV-1 4,85 log10 (71 434) kopii na mililitr i włączono średnią liczbę komórek CD4 wynoszącą 238 na milimetr sześcienny. Zaplanowany przegląd przez dane i tablicę kontrolną bezpieczeństwa przy użyciu wcześniej określonych granic zatrzymania doprowadził do zalecenia powstrzymania grupy potrójnej nukleozydu i przedstawienia wyników w grupie potrójnej nukleozydu w porównaniu z połączonymi danymi z grup efawirenzu. Po medianie obserwacji trwającej 32 tygodnie, 82 z 382 osób w grupie potrójnie nukleozydowej (21 procent) i 85 z 765 osób w połączonych grupach efawirenzu (11 procent) miało niepowodzenie wirologiczne; czas do niepowodzenia wirusologicznego był znacząco krótszy w grupie potrójnej nukleozydu (P <0,001). Różnicę tę obserwowano niezależnie od warstwy RNA HIV-1 sprzed leczenia (co najmniej 100 000 kopii na mililitr lub poniżej tego poziomu, P.0,001 dla obu porównań). Zmiany w liczbie komórek CD4 i częstość występowania zdarzeń niepożądanych stopnia 3 lub 4 nie różniły się istotnie pomiędzy grupami.
Wnioski
W tej próbie początkowego leczenia infekcji HIV-1 potrójne nukleozydowe połączenie abakawiru, zydowudyny i lamiwudyny było w gruncie rzeczy gorsze od schematu zawierającego efawirenz i dwa lub trzy nukleozydy.
Wprowadzenie
Leczenie przeciwretrowirusowe w przypadku zakażenia ludzkim wirusem upośledzenia odporności typu (HIV-1) zmniejsza wiremię, zwiększa liczbę komórek CD4, opóźnia postęp kliniczny i śmierć1-5. Aktualne wytyczne dotyczące leczenia zalecają początkową terapię jednym lub większą liczbą inhibitorów proteazy lub nienukleozydowej odwrotnej transkryptazy. inhibitor razem z dwoma nukleozydowymi inhibitorami odwrotnej transkryptazy.6,7 Chociaż skuteczne schematy oparte na inhibitorach proteaz są złożone i wiązały się z działaniami niepożądanymi, takimi jak hiperlipidemia i insulinooporność. 8-10 Reakcje zawierające nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy są często preferowane ze względu na ich wykazaną skuteczność11-13 i wygodę.14
Schematy trójnukleozydowe są alternatywą dla schematów zawierających nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy lub inhibitory proteazy. 7 Potrójnie nukleozydowe kombinacje mają silną aktywność przeciwretrowirusową15-17 ze skutecznością podobną do tej z reżimów zawierających indynawir lub nelfinawir.18-20 Trójnukleozyd schematy są jednymi z najprostszych dla pacjentów i są szeroko stosowane.6,7
Przeprowadziliśmy bezpośrednie porównanie trzech prostych schematów oszczędzania inhibitora proteazy w początkowym leczeniu zakażenia HIV-1: schematu potrójnukleozydowego, nienukleozydowego inhibitora odwrotnej transkryptazy połączonego z dwoma nukleozydami i inhibitora odwrotnej transkryptazy nienukleozydowej z trzema nukleozydami.
Metody
Osoby badane
Kwalifikujący się pacjenci byli zakażonymi HIV-1 dorosłymi, którzy nie otrzymywali wcześniejszej terapii przeciwretrowirusowej i którzy mieli poziom RNA HIV-1 w osoczu co najmniej 400 kopii na mililitr (test na HIV-1 Monitor, wersja 1.0, Roche Molecular Systems)
[więcej w: bikalutamid, sklerodermia, ceftriakson ]
[patrz też: dyżury aptek zawiercie, dyżury aptek ostrów maz, dyżury aptek ostrów mazowiecka ]
